Από την άποψη της τεχνολογίας παραγωγής, οι γαλβανισμένοι τετραγωνικοί σωλήνες χωρίζονται σε τετραγωνικούς σωλήνες με γαλβανισμένες τετραγωνισμένες σωλήνες με ψυχρές ράβδους. Ακριβώς επειδή αυτοί οι δύο γαλβανισμένοι τετραγωνικοί σωλήνες είναι σχεδόν οι ίδιοι, έχουν πολλές διαφορετικές φυσικές και χημικές ιδιότητες. Συνολικά, έχουν πολλές διαφορές στη δύναμη, την ανθεκτικότητα και τις μηχανικές ιδιότητες.
Γαλβανισμένο τετράγωνο σωλήνα: Είναι ένας τετράγωνος σωλήνας που κατασκευάζεται από πλακίδια από χαλύβδινη και συγκόλληση ή λωρίδες χάλυβα. Σε αυτή τη βάση, ο τετράγωνος σωλήνας τοποθετείται σε μια πισίνα γαλβανισμού με ζεστή εμβάπτιση και σχηματίζεται μέσω μιας σειράς χημικών αντιδράσεων. Η διαδικασία παραγωγής των γαλβανισμένων τετραγωνισμένων σωλήνων με θερμές ράβδους είναι σχετικά απλή, η αποδοτικότητα της παραγωγής είναι πολύ υψηλή και υπάρχουν πολλές ποικιλίες και προδιαγραφές. Αυτό το είδος τετραγωνικών σωλήνων απαιτεί λιγότερο εξοπλισμό και κεφάλαιο και είναι κατάλληλο για την παραγωγή μικρών κατασκευαστών τετραγωνικών σωλήνων. Αλλά από την άποψη της αντοχής, η αντοχή αυτού του χαλύβδινου σωλήνα είναι πολύ χαμηλότερη από αυτή των απρόσκοπτων τετραγωνικών σωλήνων.
Γαλβανοποιημένος τετράγωνος σωλήνας με ψυχρές ανάγκες:
Ο γαλβανισμένος τετράγωνος σωλήνας με ψυχρές ανάγκες χρησιμοποιεί την αρχή του τετραγωνισμένου τετραγωνισμένου σωλήνα ψυχρής διάτρησης για να κάνει τον τετραγωνικό σωλήνα αντι-διάσημο. Διαφορετικά από την επικάλυψη γαλβανισμού γαλβανισμού με συγκόλληση, βασίζεται κυρίως σε ηλεκτροχημικές αρχές για την αντι-διάβρωση. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί η πλήρης επαφή μεταξύ της σκόνης ψευδαργύρου και του χάλυβα για τη δημιουργία μιας διαφοράς δυναμικού ηλεκτροδίου, οπότε η επιφανειακή επεξεργασία του χάλυβα είναι πολύ σημαντική.
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι γαλβανισμένων τετραγωνισμένων σωλήνων με ζεστά εμβάπτιση, ο ένας είναι ο γαλβανισμένος τετραγωνικός σωλήνας με ζεστά εμβληματικά και ο άλλος είναι ηλεκτρομανοποιημένος σωλήνας. Οι γαλβανισμένοι τετραγωνικοί σωλήνες με θερμές ανάγκες περιλαμβάνουν κυρίως τη μέθοδο υγρής, τη στεγνή μέθοδο, τη μέθοδο μολύβδου-ψευδαργύρου, τη μέθοδο οξειδοαναγωγής κλπ. Η κύρια διαφορά μεταξύ των διαφόρων μεθόδων γαλβανισμού με θερμό-dip είναι η μέθοδος που χρησιμοποιείται για την ενεργοποίηση της επιφάνειας του σώματος του σωλήνα μετά τον καθαρισμό του χάλυβα σωλήνας με έκπλυση οξέος για τη βελτίωση της ποιότητας του γαλβανισμού. Επί του παρόντος, η μέθοδος ξηρού και η μέθοδος οξειδοαναγωγής χρησιμοποιούνται κυρίως στην παραγωγή και τα χαρακτηριστικά τους εμφανίζονται στον πίνακα. Η επιφάνεια του γαλβανισμένου στρώματος είναι πολύ ομαλή και πυκνή, με ομοιόμορφη δομή. Έχει καλές μηχανικές ιδιότητες και αντοχή στη διάβρωση. Η κατανάλωση ψευδαργύρου είναι 60% έως 75% χαμηλότερη από αυτή του γαλβανισμού.
Η ηλεκτρο-γαλβανοποίηση έχει μια ορισμένη πολυπλοκότητα στη διαδικασία, αλλά αυτή η μέθοδος πρέπει να χρησιμοποιείται για επικαλύψεις μονής όψης, διπλή όψη με διαφορετικά πάχη εσωτερικών και εξωτερικών επικαλύψεων και γαλβανισμού σωλήνων με λεπτό τοίχωμα.
Ο σκοπός των
γαλβανισμένων τετραγωνικών σωλήνων . Οι σωλήνες σιδήρου που χρησιμοποιούνται σήμερα για αέριο και θέρμανση είναι επίσης γαλβανισμένοι τετραγωνικοί σωλήνες. Οι γαλβανισμένοι τετραγωνικοί σωλήνες είναι σωλήνες νερού. Στη δεκαετία του 1960 και του 1970, οι ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου άρχισαν να αναπτύσσουν νέους σωλήνες και σταδιακά απαγορεύτηκαν γαλβανισμένοι τετραγωνικοί σωλήνες. Σωλήνας. Στο τέλος του πρώτου τριμήνου, οι εισαγωγές από σφυρήλατο και τυλιγμένο χαλκό, χαλκό και συμπυκνώματα έδειξαν μια καθοδική τάση και τα μέταλλα σπάνιων γαιών έδειξαν μια τάση μείωσης του όγκου των εξαγωγών και την αύξηση της εξαγωγικής αξίας.
